Dupa care logica, sau dupa care algoritm se realizeaza transformarea noastra? Daca ar fi doar o suma de intamplari adunate in haos?... Pura intamplare, pura posibilitate.
Mi-am redescoperit visurile de nemurire si ma intrebam acum oare ce s-a intamplat cu ele? de ce nu mai vreau acum sa traiesc 1000 de ani si m-am multumi cu 100 dar asa cum ii vreau?
Infinitul imi bate la usa;
ii deschid; tremur tot de
nerabdare...
Imi intinde o floare cu mana
batuta de atat vant si ceata,
de ani si cenusa.
Ma primeste bucuros alaturi
de el in palatu-i de petale.
"Pleaca! Eu vreau sa ma
bucur de rasarit si apus,
de ploaie si tinerete!
Vreau sa tresar de bucurie
cand aud planset de sugar
si ma inspaimant cand ma
gandesc la propriu-mi epitaf!"
Aud clipa in timpanul drept
si flacara in stangul adormit
"Primeste-ma la tine, atunci!"
e ultimul lucru pe care il aud...
Usa se tranteste.
In fond, de ce sa ma multumesc cu putin?! Nu e ca si cum as cere ceva din care exista o cantitate limitata.
No comments:
Post a Comment